کد مطلب:275566 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:555
وعده و وعید خداوند به محبین
وعده معمولا در معنای مژده به رحمت خدا و وعید عموما در مفهوم ترسانیدن از عذاب و غضب خدا بكار می رود.
آنچه در فصول گذشته از وعده های الهی گفته شد، اگر چه مشتی از خروار و اندكی از بیشمار بیش نبود، ولی هرگز به معنای انكار وعید خداوند متعال در قران نیست. خدای متعال، صادق فی وعده و وعیده [1] بوده، فرموده های او درباره بهشت و جهنم، رحمت و عذاب، هر دو صحیح و مطابق واقع است. ولی به علت لطفی كه خداوند در حق مومنین یعنی پیروان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام دارد مجازات گناهان آنان را موكول به عذاب ابد در جهنم ننموده، وعید خویش درباره گناهان آنان را - اگر آنها را به رحمت خویش نبخشوده باشد - با بلاها و سختی های دنیا، با مرگ سخت و سهمگین، با فشار و عذاب قبر و چه بسا با عذاب موقت او در جهنم اجرا نموده، بدین گونه او را آماده ورود در رحمت جاودان خویش می سازد. حضرت عسكری علیه السلام فرمودند: مردی همسر خویش را به نزد حضرت فاطمه علیها السلام فرستاد تا از آن حضرت بپرسد: آیا من از شیعیان شما هستم یا خیر؟ حضرت فاطمه علیها السلام فرمودند به او بگو: اگر به آنچه، امر كرده و از آنچه نهی نموده ایم عمل می نمایی شیعه ما هستی و الا خیر. زن، پیغام را رسانید و شوهرش ناله سرداد: ای وای بر من، چه كسی است كه گناه و اشتباهی نداشته باشد؟ پس من همواره در جهنم خواهم بود،
[ صفحه 73]
زیرا هر كس كه شیعه آنان نباشد، جاودانه در جهنم بسر خواهد برد. همسر او به نزد حضرت فاطمه علیه السلام آمد و سخنان شوهرش را عرضه داشت. آن حضرت فرمودند: این گونه نیست (كه او فهمیده است). شیعیان ما از بهترین افراد بهشت هستند و تمام دوستان ما كه دوست دوستداران ما بوده با دشمنان ما دشمن باشند و با قلب و زبان تسلیم امر ما گردند، اگر با اوامر و نواهی ما مخالفت كرده، اعمال زشت دیگری نیز مرتكب شوند به بهشت می روند، ولی پس از اینكه با بلایا و مصائب (دنیا) یا شدائد موجود در مراحل قیامت پاك شدند و یا در طبقه بالای جهنم عذاب گردیدند. ما آنان را بعلت محبتی كه به ما دارند، از جهنم نجات داده به جوار خود در بهشت انتقال می دهیم. [2] امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: فاعلموا و اطیعوا لا تتلكوا و لا تستصغروا عقوبه الله عز و جل فان من المسرفین من لا تلحقه شفاعتنا الا بعد عذاب ثلاثمائه الف سنه به دستورات خدا عمل كرده و اطاعت كنید و به پشتوانه شفاعت ما گناه نكنید و كیفر خدای بزرگ را كوچك نشمارید، زیرا به برخی از گناهكاران (از شیعه) شفاعت ما نمی رسد مگر بعد از اینكه سیصد هزار سال عذاب شوند. [3] لذا ائمه علیهم السلام در روایات متعدد به ما فرموده اند:
[ صفحه 74]
با تقوی و عبادت و اطاعت ما را (به شفاعت خود) كمك كنید. [4] .
آنچه در فصول گذشته از وعده های الهی گفته شد، اگر چه مشتی از خروار و اندكی از بیشمار بیش نبود، ولی هرگز به معنای انكار وعید خداوند متعال در قران نیست. خدای متعال، صادق فی وعده و وعیده [1] بوده، فرموده های او درباره بهشت و جهنم، رحمت و عذاب، هر دو صحیح و مطابق واقع است. ولی به علت لطفی كه خداوند در حق مومنین یعنی پیروان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام دارد مجازات گناهان آنان را موكول به عذاب ابد در جهنم ننموده، وعید خویش درباره گناهان آنان را - اگر آنها را به رحمت خویش نبخشوده باشد - با بلاها و سختی های دنیا، با مرگ سخت و سهمگین، با فشار و عذاب قبر و چه بسا با عذاب موقت او در جهنم اجرا نموده، بدین گونه او را آماده ورود در رحمت جاودان خویش می سازد. حضرت عسكری علیه السلام فرمودند: مردی همسر خویش را به نزد حضرت فاطمه علیها السلام فرستاد تا از آن حضرت بپرسد: آیا من از شیعیان شما هستم یا خیر؟ حضرت فاطمه علیها السلام فرمودند به او بگو: اگر به آنچه، امر كرده و از آنچه نهی نموده ایم عمل می نمایی شیعه ما هستی و الا خیر. زن، پیغام را رسانید و شوهرش ناله سرداد: ای وای بر من، چه كسی است كه گناه و اشتباهی نداشته باشد؟ پس من همواره در جهنم خواهم بود،
[ صفحه 73]
زیرا هر كس كه شیعه آنان نباشد، جاودانه در جهنم بسر خواهد برد. همسر او به نزد حضرت فاطمه علیه السلام آمد و سخنان شوهرش را عرضه داشت. آن حضرت فرمودند: این گونه نیست (كه او فهمیده است). شیعیان ما از بهترین افراد بهشت هستند و تمام دوستان ما كه دوست دوستداران ما بوده با دشمنان ما دشمن باشند و با قلب و زبان تسلیم امر ما گردند، اگر با اوامر و نواهی ما مخالفت كرده، اعمال زشت دیگری نیز مرتكب شوند به بهشت می روند، ولی پس از اینكه با بلایا و مصائب (دنیا) یا شدائد موجود در مراحل قیامت پاك شدند و یا در طبقه بالای جهنم عذاب گردیدند. ما آنان را بعلت محبتی كه به ما دارند، از جهنم نجات داده به جوار خود در بهشت انتقال می دهیم. [2] امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: فاعلموا و اطیعوا لا تتلكوا و لا تستصغروا عقوبه الله عز و جل فان من المسرفین من لا تلحقه شفاعتنا الا بعد عذاب ثلاثمائه الف سنه به دستورات خدا عمل كرده و اطاعت كنید و به پشتوانه شفاعت ما گناه نكنید و كیفر خدای بزرگ را كوچك نشمارید، زیرا به برخی از گناهكاران (از شیعه) شفاعت ما نمی رسد مگر بعد از اینكه سیصد هزار سال عذاب شوند. [3] لذا ائمه علیهم السلام در روایات متعدد به ما فرموده اند:
[ صفحه 74]
با تقوی و عبادت و اطاعت ما را (به شفاعت خود) كمك كنید. [4] .
[1] التوحيد شيخ صدوق:235 ح 2 از رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم.
[2] بحار 155:68 ح 11.
[3] معاني الاخبار:288 ح 2 - بحار 154:6 ح 9.
[4] تفسير فرات:551 ح 705 از امام صادق عليه السلام.